کت و شلوار

 در زمان اشكانيان شلوار و بالاپوش‌هاي آستين‌دار تن‌پوش مرسوم در سراسر خاور نزديك شد. نمونه‌اي از شلوار و پيراهن اين دوره را در پيكره فلزي‌ يك سردار اشكاني مي‌توان ديد كه در موزه ايران باستان نگهداري مي‌شود .در فرهنگ و در دوران مختلف حكومت‌هاي ايران همیشه شلوار جزئی از پوشاک و پوشش ایرانی ها ی متمدن بوده است.  و نه تنها مردان بلکه زنان نیز از شلوار استفاده  کرده اند. پيش از ورود اسلام به ايران، شلوارها عموما شلوارهاي تنگ و چسباني بودند كه با چكمه و به‌منظور سواركاري و جنگاوري مورد استفاده قرار مي‌گرفتند. بعد از اسلام اين شلوارها تغيير شكل دادند و شبيه‌تر به شلوارهاي كردي امروزي گشتند و بالاپوش‌ها نيز جاي خود را با قبا عوض نمودند. اين نوع پوشش كه در دوران قاجار نيز بسيار متداول بود پس از سفر ناصر‌الدين‌شاه به اروپا با ويژگي‌هاي غربي نیز مخلوط گشت. به‌گونه‌اي كه وي قبايي در بر مي‌كرد كه بلنداي آن به زانو مي‌رسيد و تا حدي شبيه به كت‌هاي امروزي بود تا آنجا كه پولاك تاريخ‌نويس انگليسي در مورد پوشش شاه چنين نقل مي‌كند كه: شاه نيمه اروپايي و نيمه ايراني لباس مي‌پوشد.
در مورد شلوار این پوشاک ایرانی نکته جالبی است که بد نیست به آن اشاره شود : يوناني‌ها ايرانيان را به‌دليل پوشيدن شلوار مسخره می کردند. و حتي هنگامي‌كه اسكندر شيفته پوشاك ايرانی شد از پوشيدن شلوار سر باز زد.که این موضوع نشان از تمدن عمیق و فرهنگ اصیل ایران دارد.

 

داستان ابداع اولین شلوار جين :

لوي اشتراوس صاحب لیوایز Levis، از تاجران بزرگ پارچه بود و ژاکوب ديويس خياط نيز از جمله مشتريان لوي اشتراوس بود که پارچه مورد نياز خود را به صورت عمده از اين شرکت خريداري مي کرد. يکي از مشتريان دائمي ژاکوب ديويس مرد جواني بود که به علت پاره شدن جيب هايي که ژاکوب براي شلوارهايش مي دوخت ، هر روز سري به خياطي ژاکوب مي زد، تا اينکه ژاکوب تصميم گرفت راه حلي براي او پيدا کند و اين ايده به ذهنش رسيد که بهتر است براي افزايش استحکام بخش هاي آسيب ديده شلوارهاي اين مرد جوان از نوعي پرچ فلزي استفاده کند.
به تدريج اين ايده مورد توجه شمار زيادي از مشتريان ژاکوب قرار گرفت و او تصميم گرفت هر چه زودتر حق امتياز اين کار را براي خودش ثبت کند، هر چند که هزينه لازم براي اين کار در آن زمان تنها 68 دلار بود،این مقدارپول نیز نداشت بنابراین با ارسال نامه اي به اشتراوس به او پيشنهاد همکاري داد و او نيز بلافاصله  پيشنهاد ژاکوب را پذيرفت و آنها حق امتياز اين اختراع را به نام خود به ثبت رساندند که امروزه به عنوان تاريخ تولد شلوار هاي جين در شرکت لوي اشتراوس ثبت شده است .
در آن زمان قيمت يک دست لباس جين که در مقايسه با لباس هاي ديگر از دوام و ازاستحکام بيشتري برخوردار بود،تنها 25/1 دلار بود.حق امتياز اين محصول تا 20 سال در انحصار اين شرکت بود و پس از آن بسياري از شرکت ها و کارخانجات بزرگ توليد کننده پوشاک در سطح دنيا،به اين فکر افتادند تا محصولات مشابهي را به بازار عرضه کنند. تا پس از پايان جنگ جهاني دوم توليد اين شلوارها بسيار محدود بود و تنها افرادي که در نيروهاي دفاعي جنگي مشغول فعاليت بودند مي توانستند اين شلوارها را خريداري کنند، اما پس از پايان جنگ اين شرکت فعاليت خود را گسترش داد و از سال 1946 توانست پاسخگوي نياز شمار زيادي از مشتريان و علاقه مندان به پوشيدن شلوار جين باشد.سرانجام در سال 1970پوشيدن شلوار جين به عنوان يک پوشش غير رسمي و شيک مورد توجه افراد زيادي قرار گرفت .واژه ليوايز  واژه اي بود که مردم نخستين بار براي اين شلوارها به کار بردند و يه اين ترتيب اشتراوس نيز اين نام را به عنوان علامت تجاري اين شرکت به ثبت رساند و به اين ترتيب ليواز به يکي از پرطرفدارترين  لباس ها مانند : کت و شلوار ، در ميان نسل جوان تبديل شد .

 

شلوار جین چگونه ابداع و یا بوجود آمد ؟
لیوایز Levis  یکی از بزرگ ترین و معروف ترین تولید کنندگان شلوار جین در سطح دنیا است که برای نخستین بار در دهه 1870 میلادی شلوار های جدیدی را به نام شلوارهای جین به بازار عرضه کرد و به این ترتیب قدم در مسیر جدیدی گذاشت که در دهه 1920 میلادی به پیشرفت قابل توجهی دست یافت و با تولید شلوارهای جین مدرن و امروزی مورد توجه بسیاری ازجوانان و نوجوانان قرار گرفت .